Ibidem i tamże w pracy dyplomowej

Praca dyplomowa, niezależnie od tego, czy piszesz pracę licencjacką, magisterską czy doktorską, wymaga precyzyjnych przypisów do źródeł. Jednymi z często stosowanych skrótów są „ibidem”
i „tamże”, które pomagają w odniesieniu się do poprzednich źródeł bez konieczności powtarzania pełnych informacji bibliograficznych. W dzisiejszym artykule na naszym blogu przyjrzymy się znaczeniu, zastosowaniu i regułom stosowania tych skrótów w pracy dyplomowej.

Ibidem – Co to znaczy?

Skrót „ibidem” (łac. „w tym samym miejscu”) używany jest, aby wskazać, że źródło, na które się odnosisz, jest identyczne z poprzednim przypisem. Oznacza to, że autor i tytuł pozostają niezmienione, a jedyną różnicą jest numer strony.

Tamże – Co to znaczy?

Skrót „tamże” również pochodzi z łaciny i oznacza „w tym miejscu”. Stosuje się go, gdy źródło jest takie samo jak w poprzednim przypisie, ale na innej stronie. Może również wskazywać na to samo źródło, które zostało użyte w poprzednim przypisie, ale na różnej stronie.

Kiedy stosujesz skróty „ibidem” lub „tamże”?

Skróty „ibidem” i „tamże” stosuje się wtedy, gdy w dwóch kolejnych przypisach odnosi się do tego samego źródła lub tego samego autora. Służą one do uniknięcia powtarzania tych samych informacji bibliograficznych.

Czy powinieneś stosować jeden z tych skrótów czy dwa?

Zwykle stosuje się tylko jeden z tych skrótów w jednym przypisie, w zależności od kontekstu.
Jeśli odnosisz się do tego samego źródła na tej samej stronie, użyj „ibidem”. Jeśli źródło jest takie samo, ale na innej stronie, użyj „tamże”. Nie stosuje się ich jednocześnie w jednym przypisie.

Jak ma wyglądać przypis z „ibidem”?

Przypis z „ibidem” powinien wyglądać następująco:

• Kowalski, „Tytuł książki”, str. 45.
• Ibidem, str. 47.

Jak powinien wyglądać przypis z „tamże”?

Przypis z „tamże” może mieć postać:

• Nowak, „Inny tytuł książki”, str. 32.
• Tamże, str. 36.

Czy „ibidem” i „tamże” można używać zamiennie?

Nie, „ibidem” i „tamże” nie są zamiennikami. „Ibidem” używa się, gdy źródło jest identyczne
z poprzednim przypisem, natomiast „tamże” wskazuje, że źródło jest to samo, ale na innej stronie.

Przykłady zastosowania „ibidem” i „tamże”
w praktyce

1. Kowalski, „Historia sztuki”, str. 56.
2. Ibidem, str. 58.
3. Nowak, „Architektura współczesna”, str. 72.
4. Tamże, str. 75.

Jak stosować numerację stron przy przypisach „ibidem” i „tamże”?

Numeracja stron przy przypisach „ibidem” i „tamże” powinna być spójna z poprzednimi przypisami do tego źródła. Jeśli w pierwszym przypisie podałeś stronę 56, w kolejnym używając „ibidem” lub „tamże” podajesz kolejną stronę, na którą się odnosisz.

Co znaczą skróty „op. cit.” i „dz. cyt.”?

Skrót „op. cit.” (łac. „wymienione wyżej”) oznacza, że źródło było już wcześniej wymienione
w tekście, ale nie jest to źródło poprzedniego przypisu. „Dz. cyt.” (łac. „dzisiaj cytowane”) wskazuje, że źródło jest cytowane w tekście tego samego dnia.

Jaka jest reguła stosowania „op. cit.” lub „dz. cyt.”?

Zazwyczaj stosuje się je wtedy, gdy chcesz odnieść się do źródła, które zostało wcześniej już wymienione, ale nie jest to źródło poprzedniego przypisu. „Op. cit.” może być stosowane
w przypisach, natomiast „dz. cyt.” jest bardziej powszechne w tekście głównym pracy.

Podsumowanie

Skróty „ibidem” i „tamże” są przydatnymi narzędziami w pracy dyplomowej, które pomagają
w oszczędzeniu miejsca i uniknięciu powtarzania tych samych informacji bibliograficznych.
Warto jednak pamiętać o poprawnym ich stosowaniu, aby nie wprowadzać zamieszania w tekście. Dodatkowo, „op. cit.” i „dz. cyt.” to inne skróty używane w pracach naukowych, które również mają swoje zastosowanie. Zapoznanie się z nimi może pomóc w tworzeniu klarownych
i precyzyjnych przypisów w pracy dyplomowej.